Droga do Prawdy
W wielkości wzmagań wznosisz potęgę Poezji Polskiej
Niech ci nikt nie układa
Budowy ciał nieczystych
Wchodząc na piramidę zwycięstw
Co wznosi twoją miłość
Do Ojczyzny
Polski
Iść pod prąd
Złowieszczych
Niszczycieli
Co w ręce kajdany niewoli mają
Jeno potrafią łupić
Ze wszystkich sił
I ze wszystkiego
A ty byś
Chodził jako robak
Co cię mogą podeptać
Nie znając Prawdy i Boga
Iść drogą zwycięstw co oni
Nie znają
Połamią tam zęby
Wpadając do przepaści zła
Co im rozum odbiorą
Na zawsze
Tam oni nie mają mocy
A sąd swojej zarazy
Co czynili innym
rekin oceanu
Wolność
W twojej prawdziwej wielkości
Bije czas
Nie daj się skompromitować
Jako kłam
Gdyż na przeciwko swej
Okrężnicy wije się
żmii ściernisko
Obłuda i populizm
To fundament wroga
A ty twardej wiary i obrzydzeniem
Pokuszeń
Stojąc na skale swej wolności
Która kruszy pod nogami: dalej- sites.google.com/site/poezjapolska/
Zwyciężając kres zniewoleń
Iść po górach prawd
Któż może nam w tym przeszkodzić
Tak by wynosić naszego ducha
Do nowych pokoleń
Prawd
Nie dajmy się zniewolić półprawdami
I kłaść swego ducha w kajdany życia niewiedzy
Któż może deptać nas
I narzucać obrożę niemocy
Zasiewać noc ciemnej nocy
By kraść nasz umysł
Zasiewając półprawdy
Którymi światłem jest noc
A prawda judaszem pokuszeń kłamstw
Taki jest lucyfer
Tłumiąc
Narody
Czyniąc sobie hi-hot i żart
Z naszej cnoty życia
Nie ta droga
Nie ten żart
Nie te myśli
T nasz pan na niego kajdany wymyślił
Z której to pajęczyny się
Nie wyplącze
Z nizin do przepaści
Paszczy lwa wznieconego
głodem gardzieli
By go zjeść
I w niwecz obrócić treść masońskiej
Zasadzki nieść.
A ty polaku wiedz
Dla ciebie prawdziwa misja
Prawdy uczciwości
Sztandar nieść
grom
Iść Drogami Prawdy
Prawdziwej wolności
Uczciwej pracy wzmagań
Podnosić ciężar
Niedomagań
Tam gdzie uchybień
Czas
Wyrąbuje nam
Dobroczynne rodzinne
serce z mas
Byśmy nie istnieli
jako Polska
Po intencjach
Nie po słowach poznawaj swego wroga
A prawda do której
Dążysz
Podda ci ten zamysł
Żebyś poznał tego gada
Droga do dobrobytu
Prowadzi w poznaniu
Zagrożeń i wzlotów
Byś umiał swój skarb
Przenieść w bezpieczne
Miejsce
Polska
Gdyż silna Polska
Powinna być
Trwałym i mocnym Spichlerzem
Ci co ją budują
Jedyna droga
Prawdy uczciwości czas
By on był nasz
Ojczyzną naszą
Droga Zwycięstwa
Polsko chciałabyś być
Wielką Bogatą i słyszaną
A każdy obywatel
Szanowany i Bezpieczny
Finansowo i duchowo
W swojej zagrodzie
Do niej jest tylko jedna droga
Uczciwość
Droga do niej prowadzi
Przez zdrową kulturę
Którą tak lekceważymy
Przecież to ona w Prawdzie
Uczciwości i jej mądrości
Sama wskazuje drogi
Przez wytwarzane zdrowe
Obyczaje Państwa
Niestety ta perełka z serca Narodu
Prawdziwego sama się nie
Wychowie w nas
Ona potrzebuje ciężkiej
Wytrawnej Pracy
Czyż nie mamy skały
Zwycięstwa
I jej kamienia węgielnego
Jakim jest Prawda
Wielkość słowa
Kto tego nie docenia
Mała ta głowa
Ono potęgą człowieka
Docierając do przestrzeni zrozumienia
Mas
Masz posłuch
Posłuch w nieuczciwych rękach
Jest zbrodnią
Korupcją
Lub oszustwem
Tak jak mawiają
Miej oczy w głowie i w tyłku
Obyś stąpał
Zdrowymi drogami
Fałszywy autorytet
To lep dla naiwnych
I tych co
Wierzą każdemu słowu
I skomlą jak pies
Na łańcuchu co dali się
Uwiązać
Nieraz krzyczeć i demonstrować
Może być późno
Lecz prawda zawsze
Ma drogi wyjścia
Żernicą i światłem duszy
Powinna być
Prawda ponad
Wszystkie ideologie
I podziały
Kto je łamie
Sieje rozłam
I popłoch niezgody
Polska Co
w twej odnowie
Poezja ojczysta
rodzi miłość
Polskiej ziemi
Obyś lśniła
Czystą pochodnią
Nieba
Do wzgórz które cię
Poprowadzą tam
Co czysty chleb
Pożywać będą twoje
pokolenia
sites.google.com/site/poezjapolska/
